Dienstbaarheid heb ik mogen ontdekken als een roeping in mijn leven.
Reeds als kleine jongen voelde ik me aangetrokken door de schoonheid van de liturgie. Op deze wijze kon ik Jezus nabij zijn en via de sacramenten ook korter bij de mensen brengen.

Na vele jaren inzet als misdienaar, cantor en lector in de liturgie en als catechist, koster, communiedrager kon ik de oproep tot het diaconaat niet onbeantwoord laten.

Vandaag mag ik terugkijken op enkele jaren actief bezig zijn als vrijwilliger diaken.

Professioneel was ik tot voor kort actief in de Privé sector als boekhouder. De honger bleef om meer tijd vrij te hebben om dienstbaar aanwezig te kunnen zijn bij mensen zonder mijn gezin hierbij te verwaarlozen. 

Nieuwe kansen dienden zich aan. Gehoor gevend aan de vraag van mijn bisschop stapte ik vol goede moed in een nieuwe uitdaging in de Pastorale Zone van Tienen.

De zorg om de mens als kroon van de schepping is de liefde van de schepper kenbaar maken. Om de handen uit de mouwen te steken ben ik niet bang. Trouwens men ontvangt steeds meer als men met liefde geeft om de ander. 

De zorg aan de noodlijdende is een dubbele zorg die de diaken ter harte wil nemen. Het is de zorg om de mens, zijn dagelijkse behoefte zowel in het tijdelijke als in het geestelijke het eeuwige.