“Als ik naar de hemel kijk, het kunstwerk van uw vingers, als ik maan en sterren zie, die Gij daar hebt gezet:Ach, wat is de mens dan, dat Gij naar hem omziet, ’t mensenkind, dat Gij zo voor hem zorgt?”(Psalm 8,4-5)

Geduldig hebben we moeten wachten en de lente lijkt wel verzopen in het water. Geduldig wachten, draagt in zich de spanning om er aan te beginnen, maar ook dat je aan de toestand weinig kan veranderen. De landbouwers hebben met spanning gewacht op het juiste moment om te kunnen zaaien en planten. De tijd schreed voort en de spanning om alles gezaaid te krijgen werd steeds groter. Eén dag zonder regen, is dit genoeg? Wat als het morgen opnieuw regent? Wat als er op de vers bezaaide grond terug een vlaag van regen terechtkomt?

Als ik aan dit artikeltje begin is het buiten somber en grijs. Al heel de dag valt er een miezerige regen, het is koud en het land lijkt wel verzopen van het water. Toch zie je her en der al sprankeltjes van de lente. Waarschijnlijk zal de lente al helemaal open gebloeid zijn als je dit artikeltje leest. Een tijd van hoop en verwachting krijgt kleur. Nieuwheid breekt door en wat verlangen we naar de zon die in al haar pracht onze huid en ons hart verwarmt.

Beste vrienden. Op reis gaan in de winter heeft altijd iets speciaal. Welk weer zal het zijn? Heb ik voldoende kledij bij voor de kou, de regen? Of zal er een stralend winterzonnetje zijn, zodat we buiten op een terrasje kunnen genieten van de deugddoende zonnestralen. Toen men enkele weken geleden vroeg of ik wou deelnemen aan een congres en bedevaart naar Rome met de Europa-Scouts was ik niet echt overtuigd. Een zo grote stad, waarvan ik de taal niet machtig ben. Ook nog zonder mijn echtgenote, die wel Italiaans praat en verstaat. De doorslag om toch mee te gaan was het weerzien met de H. Laurentius die samen met de H. Stefanus mijn grote voorbeelden zijn en blijven als diakens. Ze hebben ieder op hun manier gestalte gegeven aan hun roeping en zending van diaken.

“Als iemand heel klein is, laat hij tot mij komen”(spreuken 9,4) De Unesco, heeft 2 bijzondere mensen dit jaar op haar kalender gezet. De 100ste verjaardag van het overlijden van de Franse ingenieur Gustave Eiffel (1832-1923) en de 150ste verjaardag van de heilige Theresia van Lisieux (1873-1897).Marie-Françoise Thérèse Martin, want dat was haar volledige naam, heeft nooit grote dingen verwezenlijkt maar heeft wel door haar eenvoud en vertrouwen velen aangespoord zich toe te vertrouwen aan de liefde van God. Opmerkelijk is dat vele (Franse) soldaten in de loopgraven van de 1ste wereld oorlog een beeltenis meedroegen van deze kleine heilige.