Beste vrienden. Op reis gaan in de winter heeft altijd iets speciaal. Welk weer zal het zijn? Heb ik voldoende kledij bij voor de kou, de regen? Of zal er een stralend winterzonnetje zijn, zodat we buiten op een terrasje kunnen genieten van de deugddoende zonnestralen. Toen men enkele weken geleden vroeg of ik wou deelnemen aan een congres en bedevaart naar Rome met de Europa-Scouts was ik niet echt overtuigd. Een zo grote stad, waarvan ik de taal niet machtig ben. Ook nog zonder mijn echtgenote, die wel Italiaans praat en verstaat. De doorslag om toch mee te gaan was het weerzien met de H. Laurentius die samen met de H. Stefanus mijn grote voorbeelden zijn en blijven als diakens. Ze hebben ieder op hun manier gestalte gegeven aan hun roeping en zending van diaken.
Inderdaad liggen de H. Stefanus en ook de H. Laurentius aan de bakermat van de eerste diakens. De diaken Stefanus kunnen we ontmoeten in de handelingen van de apostelen (Hdst 6-7), een man vol vuur om te getuigen van de blijde boodschap. Omwille van zijn getuigenis zal hij worden gestenigd. De diaken Laurentius stond in voor het beheer van de goederen ten tijde van Paus Sixtus II tijdens de vervolgingen in de derde eeuw.
Zijn zorg om de armen, die de rijkdom vormen van de kerk, zal hem de kroon van het martelaarschap bezorgen.
Deze twee pijlers: de zorg om het woord van de verkondiging en de zorg om de armen vormen de basis van ons christen zijn. Het is een zorg die ook nu nog zo essentieel is voor een goed evenwicht in de maatschappij, ook al lijkt die zo vervreemd van de liefde van God.
Diep in ons is er die hunkering om te weten vanwaar wij komen. Mensen gaan opzoek naar hun stamboom, generaties ver. Waarom ? Om te zien waar ze vandaan komen, om te zien wat zovele generaties heeft gedreven om zich in te zetten voor de medemens, in de maatschappij. Hierbij kan ook de band met de schepper, het begin van alles, ontdekt worden. En deze is liefde. Liefde niet zoals wij ons die kunnen voorstellen, zo vaak getekend door eigenliefde en egoïsme, maar gegeven liefde. Liefde voor de waarheid, liefde voor rechtvaardigheid, liefde voor de naaste, voor de medemens. Het is zeker geen gemakkelijke liefde. Vaak vormen de hebbelijkheden van de ander (en van onszelf) een onoverkomelijke belemmering om de stap van naastenliefde te zetten.
Laten we de eerste zonnestralen van de nieuwe lente toe in ons hart? Moge het de warmte zijn van de liefde van God voor alle mensen. En laten we die liefde uitdragen naar de mensen in onze omgeving.
Het is goed terug te grijpen naar hen die ons zijn voorgegaan. Mijn rugzak staat klaar voor een avontuur naar Rome. Het verhaal van mijn reis krijgen jullie zeker nog te horen.
Een zalig en gezegend 2024.
Diaken Jan
Reactie plaatsen
Reacties