Kerkelijk Jaar

Feest van de Drie-éénheid of Drievuldigheidszondag

 

Rublev kreeg de opdracht een icoon van de Drie-Ene te maken voor het feest van Pinksteren. Zijn klooster en kerk was verwoest, geplunderd, in brand gestoken. Een nieuwe kerk werd gebouwd, gewijd aan de Drie-Ene, daar zou deze icoon een plek krijgen in het centrum van de kerk. Rublev schreef deze icoon al biddend en vastend, sober levend, levend in contemplatie, stilte, gebed. De icoon verwijst naar de maaltijd waarbij Abraham drie gasten aan tafel ontving. Wie waren dit?

Een paar impressies:
Een ander perspectief dan je gewend bent. Alles wat zichtbaar is doet er toe.
Het is geen beeld vanuit jouw gezichtspunt, jij staat niet in het centrum. Je mag je eigen gezichtspunt loslaten en je richten op de icoon en zo ontdekken waar het beeld wel om gaat.
Lichte transparante kleuren. Het licht lijkt van binnenuit te komen.
Drie personen, allemaal even groot, gelijkwaardig en verschillend, uniek, verbonden.
Vleugels en nimbi- lichtkransen van engelen.
Een sobere vierkante tafel in het midden.
Geen brood, alleen een beker.
Een open ruimte aan de voorkant van de tafel.
Alles is teruggebracht tot de essentie.
Alles heeft betekenis

Je ziet een doordacht kleurgebruik: goud en purper van het Koningschap, blauw van de goddelijkheid, rood/bruin van de aarde/menswording, groen van Pinksteren, nieuw leven.

De persoon links is volledig gehuld in een mantel, je ziet maar een beetje van zijn kleed. Net zoals we de Vader niet zien. Onzichtbaar, versluierd. Daar achter een huis: in mijn Vaders huis zijn veel woningen.

De persoon in het midden, zijn mantel over de schouder geslagen, zijn kleren goed zichtbaar: Volledig God en volledig mens. Een boom er achter: levensboom: schepping en vernieuwde aarde, kruis.

De persoon rechts: De groene mantel over haar schouder geslagen. Het blauw van het hemelse, goddelijke knalt er uit. Een rots erachter, symbool voor een berg of andere plek van ontmoeting tussen hemel en aarde.

Twaalf iconen rond Pinksteren

Zalig Pasen

Is Pasen het feest van de chocolade eieren?
Of het feest van een haas die eieren beschildert?
Neen dat is het niet! En jullie weten dat.

Pasen is het feest van hoop. De dood is ontkracht. Hij heeft geen vat meer op ons.
Er is sterven nog wel dagelijks mensen. Maar sterven is een sprong in het duister naar het licht. Pasen bestekend eigenlijk: opspringen. Zoals het volk van God dat in Egypte verbleef met opstaan en optrekken door de woestijn naar het beloofde land.

Jezus is opgestaan uit het graf, de dood is te niet. Ze heeft geen kracht meer op de ziel die verlangt naar God, Allen die geloven dat God slechts liefde is, geloven en vertrouwen dat ook wij, in ons, in christus, de kracht hebben ontvangen om met Jezus te mogen verrijzen.

Wat een boodschap van hoop. Wat een vreugde. Zalig Pasen.

 

Zalig Pasen van de jongeren uit onze pastorale regio Tienen

Vastentijd: Catechese moment met Toni, onze Regio jeugdwerker.

Aswoensdag en veertigdagentijd

Feest van Lichtmis of de Opdracht van de Heer

Alhoewel de kersttijd al is afgesloten en we ons bevinden in de tijd door het jaar op de liturgische kalender behoort Lichtmis nog tot de kerstkring. Veertig dagen na zijn geboorte brengen Jozef en Maria hun kind naar de tempel om daar de voorschriften te volbrengen en om aan God te voldoen. Voldoen betekend doen wat God van ons vraagt. Dat zijn vaak geen grootse dingen. Voor Jozef en Maria was dit naar de tempel gaan om hun kind te laten zien en toe te vertrouwen aan God en een offer te brengen. 

Je zou kunnen denken dat het een klein liturgisch feestje was in de intieme kring van de familie met de priester er bij, vergelijkbaar met onze huidige kinderdopen. Niets is minder waar. Evenals het feest van drie koning is dit een openbaringsfeest. Jezus wordt getoond aan heel het volk. Riep Simeon niet uit: "mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd, dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.”

Het verdere verloop van de kinderjaren van Jezus wordt niet beschreven in de evangeliën tenzij dat ene zinnetje: "Het kind groeide op en nam toe in krachten; het werd vervuld van wijsheid en de genade Gods rustte op Hem.

Het verhaal van Jezus op zijn 12 jaar in de tempel kan je zien als het scharnier moment tussen zijn kind zijn en zijn taak als leraar of de ontdekking van zijn eigen roeping.

Feest van de Heilige familie

Ken je het verhaal hoe Jozef, na het vertrek van de wijzen, Maria en Jezus ijlings van Bethlehem wegvluchten ?

 

Het leven ontvangen, beschermen, laten openbloeien maakt van ons 'mensen onderweg', pelgrims, altijd op weg.

Maria en Jozef zijn de hele tijd onderweg! Hun leven is als een weg waarop de Liefde van God zich uittekent. Hun diepste verlangen is Jezus te helpen groeien, in gestalte, wijsheid en geloof. Hun verlangen om de wil van God te doen en zijn Liefde te ontvangen is het 'cement' van hun familie leven! Dat verweeft hun levens met draden van vertrouwen, dienstbaarheid, luisterbereidheid, geduld ...

Gebed:

Jozef en Maria waren zo vaak onderweg.
Ze zijn Pelgrims,
geleid om de weg van God te gaan.
God, ik bid je voor mijn familie:
Leid haar, geef haar licht ...
Soms is de weg moeilijk!
En het is niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders
om hun kinderen te leiden.
Maak ons, zoals de heilige familie,
sterker in de liefde, meer verbonden.
Help ons lijken op de familie van je zoon.

Laat ons jouw familie worden.

Amen

 

 

Kerstmis

Gods Liefde

is in Jezus-Christus

mens geworden

vierde adventszondag

Derde adventszondag

Tweede adventszondag: 

Eerste zondag van de advent: