Sommigen vroegen zich af wat de reden van mijn afwezigheid was het weekend van Allerheiligen. Ziekte was het niet. Naar jaarlijkse gewoonten zijn we op bedevaart gegaan met de voortrekkers van de Europascouts.
Net als 2 jaar geleden ging de tocht naar Avioth net over de grens in Frankrijk in de buurt van Orval. Avioth is een zeer oud bedevaartsoord ter ere van Onze Lieve Vrouw van de Karmel. Het bezit een prachtige basiliek met nog authentieke Romaanse elementen.
Met zo'n 200 jongeren trokken we door de prachtige herfst landschap richting dit heiligdom. Soms gepaard met fikse buien maar met een goede spirit van avontuur en broederlijkheid.
We kregen de kans het comfort wat om te ruilen voor een eenvoudige tent en koken op houtvuur, terug te keren naar de essentie van het leven. Het is in relatie gaan staan tot God als schepper van al het moois dat ons omringt, in relatie met onze scouts broeders maar ook stil te staan met onze eigen innerlijke groei in geloof, hoop en liefde. In gebed, meditatie en sacramenten konden we ons laven aan de bron zelf die Jezus voor ieder van ons wil zijn. Voor velen jongeren maar ook voor ons al iets oudere scouts is het ook een moment van nadenken over het dienstwerk dat de Heer van ons vraagt. Welke is mijn roeping, hoe geef ik deze gestalte, welke dienst neem ik op in onze gelovige gemeenschap, maar evenzeer in de grote mensen familie van onze samenleving. Wat is Gods plan met mijn leven? Als gehuwde of volledige tendienste van de naaste, als religieus, priester, man of vrouw in de wereld? Dienstbaar zijn: wat betekent dit voor mij?
De processie naar het heiligdom met de aansluitende aanbidding en de slot eucharistie vormen steevast het hoogtepunt van de bedevaart. Zoveel jongeren die zich klein maken voor de Heer en in stil gebed of met hart en ziel zingen, voor het aanschijn van de Heer in het eucharistisch brood.
Moge al deze jongeren hun weg in het leven gestalte geven naar het verlangen van onze Heer die ons allen bemint.
Reactie plaatsen
Reacties