Het leven wordt wel eens de advent genoemd van de uiteindelijke ontmoeting met Hem die het al overstijgd. In ons op weg zijn naar kerstmis krijgen we verschillende verhalen te horen die ontmoetingen die de uiteindelijke ontmoeting hebben mogelijk gemaakt. Op deze vierde zondag van de advent staat Maria centraal, In het evangelie wordt de ontmoeting in beeld gebracht van Maria en Elisabeth.
Beiden weten zich gezegend en zijn in een gezegende toestand. De ontmoeting van twee toekomstige moeders veroorzaakt vreugde bij het kind dat Elisabeth draagt: "Van vreugde sprong het kind op in mijn schoot, bij het horen van jou groet" De ontmoeting tussen Johannes en Jezus is een feit en schept vreugde.
Ook in de andere verhalen die in deze liturgische tijd te horen zijn komt dit sterk naar voren. "Vreest niet", zegt de engel tot Maria. "Wees niet bang", hoort Jozef in zijn droom: "Wees niet bang, het kind in haar schoot ......
Later zal dit het grote thema zijn van de blijde boodschap (het evangelie) van Jezus christus: Heb geen angst.
Wat dan volgt is steeds een verwijzing naar één van de drie Goddelijke personen.
"De geest zal u overschaduwen met de kracht van de allerhoogst daarom zal wat ter wereld wordt gebracht heilig worden genoemd en Heilig is zijn naam."
"Men zal hem de naam Immanuel geven, wat wil zeggen God die met ons is."
Later zal Jezus zeggen: "Mijn Vader weet wel wat ge nodig hebt"
Dat is het grote mysterie van kerstmis: in Zijn oneindige goedheid wil God met ons zijn, als een Vader, een goede vader, een barmhartige vader, een vader met een hart voor zijn kinderen.
We hoeven dus niet te vrezen.
In deze periode van het jaar en ook door de druk van de pandemie moeten we mensen loslaten die ons nauw aan het hart liggen. Soms zeggen we: "het is hun tijd" of "ze hebben het mooie gehad". Dooddoeners lijkt het wel om onze eigen angst voor de dood niet onder ogen te moeten zien.
Iemand drukte het zo uit. " Het leven is aan de levenden en dat moet ten volle kunnen, en over de doden geen kwaad." Maar het sterven moeten we bannen uit het geheugen.
Inderdaad dat wil de huidige maatschappij: het sterven. omdat de angst ons belet de uitgestrekte hand van de Vader te grijpen, omdat de angst ons de vreugde ontnomen heeft, de vreugde van de kinderen Gods.
Dit is pas pijnlijk. De vreugdevolle boodschap van Jezus laten verdringen in ons hart door de Angst.
Moge deze laatste week naar kerstmis ons helpen God te ontmoeten als Immanuel, zonder angst en met grote vreugde.
Reactie plaatsen
Reacties