In het begin van Jezus openbaar leven worden de roepingen verhalen van de apostelen gesitueerd in het evangelie. Maar wat zijn roeping verhalen? Mijn overtuiging is dat het op de eerste plaats ontmoetingsmomenten zijn tussen de mens en zijn schepper. God maakt zich op een unieke manier kenbaar. De vraag is krijgt God de kans in een wereld waar voortdurende nood is aan prikkels die de stilte overstemmen. En dit geld niet alleen voor jongeren die de basis keuzes in hun leven nog moeten maken. Zegt de psalmist niet : “de maat van ons leven duurt zeventig jaar en als we heel sterk zijn tachtig.” (psalm 90)


De Heilige Antonius de grote die we op 17 januari vieren (deze afgebeeld met het varken) schrijft: “ De belofte van het eeuwig leven is goedkoop. Wanneer we dus tachtig of zelf honderd jaar ascetisch leven, zullen we niet honderd jaar koning zijn maar tot in de eeuwen der eeuwen. Op aarde leveren we strijd, maar ons erfdeel krijgen we niet op aarde.” Sint Antonius spoort ons aan de moed niet te verliezen: “ denk niet dat we het al lang volhouden of iets geweldigs verrichten” Geroepen zijn tot het eeuwige koninkrijk is een voortdurende houding van luisteren naar de Heer. “Semper parati” – steeds praat” is de leuze van de scouts of gidsen, een leven lang.
Hoewel de jonge Samuel geleerd had te luistern naar zijn meester en wat er rondom hem gebeurde inde tempel, toch wist hij nog niet de stem van de Heer te onderscheiden. Hiervoor had hij de hulp nodig van Eli. Ik ben er van overtuigd dat vele jongeren hebben geleerd te luisteren naar hun omgeving, sociale vaardigheden hebben ontwikkeld, bewust open staan voor mens en natuur en er trachten naar te leven. En toch merk ik dat velen hulp nodig hebben om in dat alles de stem van hun schepper te leren herkennen. De taal van een liefhebbende God spreekt vaak ik de stilte van het hart op momenten dat men het niet verwacht. Is het niet de Heilige Augustinus die zei: “Ik zocht mijn geliefde en ik vond hem niet. Want ik zocht Hem buiten en hij woonde diep in mij” De geliefde ontmoeten geschied in de stilte van zichzelf. Ook al zien we de scheppende kracht van de geest, buiten ons, in de vele mooie dingen om ons heen, in de goedheid onder mensen, in de natuur en zo veel dingen. Toch is het de geest die in ons woont die zorgt dat we één lichaam kunnen vormen, kunnen zijn met Christus, Jezus. Schrijft Paulus niet in zijn brief aan de Korintiërs:” Gij weet het:
uw lichaam is een tempel van de heilige Geest, die in u woont, die gij van God hebt ontvangen. Gij zijt niet van uzelf. Gij zijt gekocht en de prijs is betaald.” Wij zijn bestemd om te wonen in de liefde van God voor eeuwig.
Hoe oud of hoe jong we ook zijn, elke dag weer klinkt de stem van Heer en Hij roept ons. Moge ons antwoord steeds zijn zoals dat van Samuel: “Spreek Heer, uw dienaar luistert!” en laten we ook elkaar helpen om die stem te herkennen in ons leven.
Reactie plaatsen
Reacties
mooie tekst